Orpheus... dat zijn wij…

‘Orpheus…dat zijn wij...die met ons gezang de grote meester van leven en dood vermurwen, zodat onze gestorven geliefden weer gaan herleven. Roel, strijk de snaren van uwe cello en gij, Willem, schraapt uw keel en zing! Wat een vreemde combinatie, zo’n klassieke virtuoze meester en zo’n baardige Vlaamse volkszanger!

Kom, laat ons zingen. Kijk vooral niet om. Wees gerust! Al de dolende zielen, (ons publiek) ja, ze volgen. Heb vertrouwen, nee twijfel niet, in ‘s hemelsnaam, twijfel niet.

Levenslang, dag na dag, moeten wij afdalen in onze duistere onderwereld, om de donkere rivier van de wanhoop over te steken. Dat muzikanten ook maar bange sukkelaars zijn, is algemeen geweten. Maar hun lied zal levenwekkend zijn. Dit is een bevel. Ondanks de eeuwige dodelijke twijfel moet elke Orpheus iedere dag opnieuw zijn lied blijven zingen’ (Willem Vermandere). 

Partner: