Kein Licht. (2011/2012/2017)

Een spookwereld na een kernramp, dat is het beginpunt van Kein Licht. Gebaseerd op een tekst van Nobelprijswinnaar Elfriede Jelinek maakten regisseur Nicolas Stemann en componist Philippe Manoury een woedend pessimistische en tegelijkertijd geestig neurotische opera. 

De mens heeft behoefte aan alsmaar meer energie, maar het opwekken ervan is veelal rampzalig voor de aarde. De onbeholpen manier waarop de mens hiermee omgaat, staat centraal in Kein Licht. Jelinek steekt in haar tekst op een slimme manier de draak met dat menselijke onvermogen.

Zoals het woord ‘Thinkspiel’ aangeeft gaat het werk over inhoudelijke vraagstukken, maar zonder het publiek in een bepaalde richting te dwingen. Twee dolende figuren, A en B, spreken met elkaar, maar verstaan elkaar niet. Wie of wat zij precies zijn – twee elementaire deeltjes, of misschien wel de overleden eerste en tweede vioolspeler – blijft in het midden.

Zowel de Duitse Stemann als de Franse Manoury staan bekend om hun gedurfde keuzes. De regisseur en componist zoeken spelenderwijs de grenzen op van tekst, muziek, theater en technologie. Ze combineren onder andere gecomponeerde fragmenten met live-elektronica die in real time op onvoorspelbare wijze ingrijpt op het geluid van zangers, instrumentalisten en zelfs een Jack Russell. Samen vormt deze avontuurlijke verzameling een grote daverende klaagzang die afrekent met ons geloof in de beheersbaarheid van de techniek.

Kijk op deze voorstellingspagina voor o.a. een podcast-inleiding, videotrailer en achtergronden.