Víkingur Ólafsson (foto: Ari Magg)

Debussy, Rameau en Moessorgski

Víkingur Ólafsson
di 12 jan 2021 20:15 - 22:00
di 12 jan 2021
20:15 - 22:00
  • di 12 jan 2021
    20:15 - 22:00
    Grote Zaal

Programma

Claude Debussy Prelude uit La damoiselle élue
Jean-Philippe Rameau delen uit Suite in e

  1. Le rappel des oiseaux
  2. Rigaudon I, II en double
  3. Musette en rondeau
  4. Tambourin
  5. La villageoise (rondeau)
  6. Gigue en rondeau I
  7. Gigue en Rondeau II

Claude Debussy Jardins sous la pluie uit Estampes
Claude Debussy Serenade for the Doll uit Children’s Corner
Claude Debussy The Snow is Dancing uit Children’s Corner
Jean-Philippe Rameau delen uit Suite in D

  1. Les tendres plaintes (rondeau)
  2. Les tourbillons (rondeau)
  3. L'entretien des Muses

Claude Debussy Des pas sur la neige uit Préludes boek 2
Jean-Philippe Rameau vervolg Suite in D

  1. La joyeuse (rondeau)
  2. Les cyclopes (rondeau)

Jean-Philippe Rameau Entrée pour les muses, les zéphyres, les saisons, les heures et les arts uit Les boréades (transcriptie Víkingur Ólafsson)
Claude Debussy Le fille aux cheveaux de lin uit Préludes boek 1
Claude Debussy Ondine uit Préludes boek 2
Jean-Philippe Rameau La Cupis (transcriptie Víkingur Ólafsson)
Jean-Philippe Rameau La Rameau (transcriptie Víkingur Ólafsson)
Jean-Philippe Rameau delen uit Suite in G

  1.   La poule
  2.   Menuets I en II
  3.   L’enharmonique
  4.   Les sauvages 
  5.   L’egyptienne

Modest Moessorgski Schilderijententoonstelling

Uitvoerenden

Víkingur Ólafsson piano

Onorthodoxe IJslandse pianist

Als een komeet denderde Víkingur Ólaffson de pianowereld binnen. Als deze IJslandse pianist zich over Debussy, Rameau en de Schilderijententoonstelling van Moessorgski ontfermt, dan gebeurt er iets. Zijn even onorthodoxe als volstrekt natuurlijke interpretaties van Bach en Glass maakten veel indruk. ‘De IJslandse Glenn Gould’, schreef The New York Times vol bewondering. Volgens BBC Music Magazine speelt de pianist ‘Bach op een geheel nieuw, ongelooflijk niveau. Het schreeuwt erom om gehoord te worden.’

‘Ik hou van pianisten die zowel de componist respecteren als hun fantasie gebruiken, zoals Dinu Lipatti en Vladimir Horowitz’, verklaarde Ólaffson al eens. Een grondhouding die Ólaffson met hen deelt. En die perfect past bij de poëzie van Claude Debussy en de Franse flair van Jean-Philippe Rameau, die in dit recital elkaar op spannende wijze afwisselen. Ook in de vertolking van Modest Moessorgski’s Schilderijententoonstelling klinkt Ólaffsons dwarsheid door: hij kiest voor de pianistische grandeur van de versie waarmee meesterpianist Horowitz indertijd veel stof deed opwaaien.