De Staat van Andriessen

Met De Staat (1976) schreef Louis Andriessen muziek voor de eeuwigheid. Deze hoogstpersoonlijke mix van Stravinsky, Amerikaanse minimal, Europese avant-garde en jazz veroorzaakte een schokgolf in de internationale muziekwereld. Asko|Schönberg koppelt dit politiek geladen werk aan een gloednieuw werk van Oscar Bettison. Bettison studeerde bij Andriessen en is dit seizoen composer in residence bij Asko|Schönberg. 

Andriessen liet zich bij het componeren van De Staat inspireren door minimal music, maar paste het minimalisme op volstrekt eigen wijze toe. Bettison schrijft zijn stuk voor dezelfde bezetting als De Staat. Hij ziet zijn werk als een ‘nachtelijke wonderkamer’. Een groep van piano's, harpen en gitaren vormt de kern midden op het podium, terwijl sommige musici van positie veranderen. De zangers sporen de koperblazers aan en roepen de nacht aan.

18.00 uur / Contextprogramma / 17 nieuwe reflecties op De Staat 

Louis Andriessen componeerde De Staat tussen 1972 en 1976, met het idee om bij te dragen aan het debat over relatie van muziek en politiek. Anno 2024 leven we in een totaal andere - politieke en muzikale - wereld dan 48 jaar geleden toen De Staat voor het eerst werd uitgevoerd. In een poging om opnieuw bij te dragen aan het debat over relatie van muziek en politiek en De Staat in 2024 te plaatsen hebben Asko|Schönberg, Ensemble Klang, Gaudeamus, Musica Strassbourg en Muziekgebouw ieder aan drie tot vijf componisten gevraagd om een reflectie te maken op De Staat. Een vrije opdracht, alles mag! Van volledig conceptueel, onuitvoerbaar idee of een volledig nieuwe partituur. Enige beperking is dat de uiteindelijke reflectie één pagina past. 
 
Zeventien componisten namen de opdracht aan. Sommigen kenden Louis Andriessen goed, hebben bij hem gestudeerd, anderen kijken vanuit een andere invalshoek naar De Staat. 
 
Voorafgaand, na afloop én tijdens uitvoering van Andriessen’s De Staat zijn de reflecties te zien en te horen op verschillende plekken in de gebouwen. Sommige reflecties worden alleen op papier getoond, anderen worden op onverwachte momenten uitgevoerd in verschillende hoeken van de concertzalen.