Forbidden Echoes

Musici van het Concertgebouworkest spelen samen met Iraanse musici. Westerse en Perzische instrumenten creëren bijzondere klankwerelden in nieuwe muziek vol weemoed, schoonheid en fel protest. Onder leiding van dirigent André de Ridder klinkt de fijnzinnige muziek van Golfam Khayam, die in Teheran woont en werkt, en een wereldpremière van de jonge Nader Adabnejad, opgeleid en woonachtig in Maastricht. 

Daarnaast presenteert de Koerdisch-Iraanse zangeres Hani Mojtahedy – samen met producer Andi Toma (Mouse on Mars) en arrangeur Ian Anderson – Forbidden Echoes, een aangrijpende liedcyclus over verlies en bevrijding. De basis van dit werk is het verhaal van Shirin, een vrouw die zich in de bergen verschuilt om te rouwen om haar verloren liefde. De berg in het Koerdische grensgebied van Noord-Irak en Iran werd later naar haar vernoemd: Jabal Shirin. 

Op die berg zong Mojtahedy de eeuwenoude Koerdische klaagzangen van Shirin opnieuw, haar stem klonk door de vallei waar talloze slachtoffers van politieke strijd begraven liggen. De echo bereikte de Iraanse kant van de bergen, waar vrouwen niet solo, maar alleen in koren mogen zingen. In Amsterdam brengen Mojtahedy en Toma die echo opnieuw tot leven. Terwijl Toma met verschillende microfoons een akoestische echokamer creëert, zingt Mojtahedy – net als Shirin ooit in de bergen – haar liederen in het Muziekgebouw. 

Het vroegere Perzië heeft een lange, rijke muziektraditie die voortdurend aan vernieuwing onderhevig is. Jaren van onderdrukking zijn steeds afgewisseld met periodes waarin verbinding met andere culturen werden aangemoedigd. Na de Iraanse revolutie van 1979 werden de meeste openbare muziekoptredens verboden, in het huidige Iran wordt de verspreiding van muziek gecontroleerd door het ministerie van Cultuur en Islamitische Leiding en de staatsomroep. Toch zien Iraanse musici over de hele wereld, ook in Iran zelf, kans om de wereld te verrijken met bijzondere nieuwe muziek.